Nieuwelingen voorhoede van versterking?

Hoewel die dreiging inmiddels van de baan is, zouden ze het heel erg gevonden hebben als de post Soesterberg van de vrijwillige brandweer zou moeten worden opgeheven. Daarom hopen Elise Bakker (38) en Timo Ket (21) die met twee andere nieuwkomers zich voor de brandweeropleiding hebben aangemeld, dat zij de voorhoede vormen van een groep enthousiaste inwoners die het korps willen versterken.

Het moeten wel mensen zijn die serieuze belangstelling hebben, zeggen ze. ‘Het moet geen bevlieging zijn, je moet er goed over nadenken. Je kunt niet midden in de opleiding zeggen: ik stop ermee. Het moet een passie zijn, je moet er de tijd voor nemen en als team kunnen werken.’

Voor Elise Bakker is het ‘een droom van jaren’ om bij de brandweer te gaan. Ze woonde jarenlang in het buitenland voordat ze op haar zestiende definitief naar Nederland kwam. Hier verhuisde ze van de ene plaats naar de andere ‘en als je jong bent, ben je met andere dingen bezig. Dan komen er kinderen en komt het er weer niet van. Nu de jongste naar school is, kon ik ze met een gerust hart loslaten,’ zegt ze over haar aanmelding (‘op aandringen van buurtbewoner Marijn Boumans: je moet nu op de informatieavond komen’).

Bakker zou het liefst ook overdag beschikbaar zijn voor de uitruk, maar haar werk als projectmanager nazorg in Hilversum maakt dat onmogelijk. Ambities voor de brandweer heeft ze ook: als het mogelijk is wil ze de ook de opleiding bevelvoerder gaan doen. Zover denkt Timo Ket nog niet: ‘Ik wil eerste effe lekker manschap zijn,’ zegt de Hbo-student. Zijn aanmelding bij de brandweer is niet zo verwonderlijk: zijn vader is al jarenlang korpslid en bevelvoerder.

Omdat door het vertrek van enkele actieve leden het korps versterking nodig had, vroeg zijn vader of het ook niets voor hem was. ‘Ik wilde het wel proberen. Ik kom hier al sinds ik klein ben dus ik ken iedereen hier wel.’

Nadat het medisch onderzoek en de fysieke test goed waren verlopen, zijn ze officieel in september op de maandagavond aan de opleiding begonnen. Op dinsdag is de wekelijkse oefenavond. In het begin was het veel theorie. Voor Timo, die nog op school zit, niet ongewoon. Elise zegt: ‘Maar ik zit al zo lang niet meer op school, ik moest weer opnieuw leren.’ Het is veel werk, ‘maar we verdrinken er niet in,’ zegt Timo.

Bovendien konden ze al snel ook praktische oefeningen doen. ‘Dat is belangrijk, want als je alleen maar leert… Je wilt toch actief bezig zijn. Het mooie is dat je als aspirant al meteen meegaat op de uitruk,’ zegt Timo. Dat is ook voor Elise belangrijk, want hoewel ze verderop wil komen, wil ze fysiek dingen blijven doen, bij voorkeur ‘in het veld.’

Of er niet veel meer Soesterbergers bij de brandweer zouden moeten gaan? ‘Ik ben wel selectief in wie ik zou vragen. Je moet wel uit je stoel willen komen.’ Overigens heeft ze de indruk dat de mensen denken dat je heel groot, breed en sterk en macho moet zijn. ‘Dat is niet zo! De instructeur zegt: het is niet stoer. Je moet bij alles goed nadenken. Niet haantje het voorste willen zijn, geen patsergedoe, met beide benen op de grond blijven staan, respect hebben voor elkaar en werken als een team, als vriendenclub.’